ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΑΝΩΝΥΜΟ, ΤΗΣ
ΣΤΕΛΛΑΣ ΒΡΑΚΑ
Μάζευα πεθαμένα κοχύλια
βρεγμένα κύματα και ήλιο.
Τα 'θελα σε γυάλες
καλάθια
και κούπες γαλάζιες
Να τα βλέπω να τ΄αγγίζω
να ομορφαίνει το σπίτι μου
από τα κατοικημένα κάποτε
στην θάλασσα.
Ναι έχω κοχύλια νεκρά
και ζωντανεύει
το νεκρό της ουτοπίας.
~στέλλα βρακά~
16 -06- 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου