ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΜΑΣ
ΛΕΝΑΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ
ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ
Η ΜΑΓΕΊΑ ΤΟΥ ΑΝΕΚΠΛΉΡΩΤΟΥ
< Γιατί κλαις;> < Σκοτείνιασε ο ήλιος.> < Ο ήλιος της ψυχής σου θέλεις να πεις.Γιατί εμένα μια χαρά θαμπώνονται τα μάτια μου από τη φωτεινότητά του.Πάλι με κλάμα και γκρίνια θα τη βγάλεις κι αυτή τη μέρα; Όλο τα ίδια,και τα ίδια.βαρέθηκα!> < Μα, δεν πρόλαβα,δε θα προλάβω,πόσα πράγματα είχα να του πω..... Θα μείνουν όλα ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΑ!> < Έχει και το ανεκπλήρωτο,τη μαγεία του. Άκου. Όταν δε μπορείς να κόψεις το τριαντάφυλλο που με την ομορφιά του γεμίζει τις αισθήσεις σου,τότε καμάρωσε το από μακριά.Έτσι,θα έχεις ένα λόγο,να ανοίγεις το παράθυρο κάθε μέρα,για να μπαίνει η μεθυστική μυρωδιά του.Και όταν δε θα υπάρχει πια,τότε μόνο θα καταλάβεις γιατί τελικά ήταν καλύτερα που δεν το είχες κόψει.> < Φιλοσοφίες.> < Όπως θέλεις παρ'το.Μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου.Δεν είναι απαραίτητο ν'ακολουθήσεις τη συμβουλή μου.Αν όμως αποδειχτεί πως είχα δίκιο,μην τολμήσεις! Να παραπονεθείς. Επιλογή σου ήταν,θα σου απαντήσω.> < Με έβαλες σε σκέψεις. Λες το ανεκπλήρωτο, κάποιες φορές,να έχει μεγαλύτερη αξία;> < Αυτό ακριβώς λέω.Δε μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που θέλουμε. Είναι νόμος της ζωής. Παντού θα βρεις ανεκπλήρωτους έρωτες, ανεκπλήρωτα όνειρα,ανεκπλήρωτες φιλίες...... Καλή μου,χαμογέλα.Αυτή η μοναδική ζωή μας,τι νομίζεις ότι θέλει; Πολύ λίγα,και απλά πράγματα. Εμείς τη δυσκολεύουμε, μόνο ΕΜΕΙΣ. Έλα ν'αγκαλιαστούμε,όπως τότε που ήμαστε παιδιά. Θυμήσου τις άσπρες φορεσιές μας, κατάλευκες,σαν την αγνότητα μας.
ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ,
ΑΠΟ ΤΑ <ΑΝΩΝΥΜΑ>
< Γιατί κλαις;> < Σκοτείνιασε ο ήλιος.> < Ο ήλιος της ψυχής σου θέλεις να πεις.Γιατί εμένα μια χαρά θαμπώνονται τα μάτια μου από τη φωτεινότητά του.Πάλι με κλάμα και γκρίνια θα τη βγάλεις κι αυτή τη μέρα; Όλο τα ίδια,και τα ίδια.βαρέθηκα!> < Μα, δεν πρόλαβα,δε θα προλάβω,πόσα πράγματα είχα να του πω..... Θα μείνουν όλα ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΑ!> < Έχει και το ανεκπλήρωτο,τη μαγεία του. Άκου. Όταν δε μπορείς να κόψεις το τριαντάφυλλο που με την ομορφιά του γεμίζει τις αισθήσεις σου,τότε καμάρωσε το από μακριά.Έτσι,θα έχεις ένα λόγο,να ανοίγεις το παράθυρο κάθε μέρα,για να μπαίνει η μεθυστική μυρωδιά του.Και όταν δε θα υπάρχει πια,τότε μόνο θα καταλάβεις γιατί τελικά ήταν καλύτερα που δεν το είχες κόψει.> < Φιλοσοφίες.> < Όπως θέλεις παρ'το.Μπορείς να κάνεις του κεφαλιού σου.Δεν είναι απαραίτητο ν'ακολουθήσεις τη συμβουλή μου.Αν όμως αποδειχτεί πως είχα δίκιο,μην τολμήσεις! Να παραπονεθείς. Επιλογή σου ήταν,θα σου απαντήσω.> < Με έβαλες σε σκέψεις. Λες το ανεκπλήρωτο, κάποιες φορές,να έχει μεγαλύτερη αξία;> < Αυτό ακριβώς λέω.Δε μπορούμε να έχουμε πάντα αυτό που θέλουμε. Είναι νόμος της ζωής. Παντού θα βρεις ανεκπλήρωτους έρωτες, ανεκπλήρωτα όνειρα,ανεκπλήρωτες φιλίες...... Καλή μου,χαμογέλα.Αυτή η μοναδική ζωή μας,τι νομίζεις ότι θέλει; Πολύ λίγα,και απλά πράγματα. Εμείς τη δυσκολεύουμε, μόνο ΕΜΕΙΣ. Έλα ν'αγκαλιαστούμε,όπως τότε που ήμαστε παιδιά. Θυμήσου τις άσπρες φορεσιές μας, κατάλευκες,σαν την αγνότητα μας.
ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ,
ΑΠΟ ΤΑ <ΑΝΩΝΥΜΑ>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου