ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΟΧΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ ΜΑΣ
ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΚΗ- ΨΥΧΟΓΙΟΥ
Φύλλα παντού
Έμεινα εδώ.
Στην αναπάντητη οιμωγή των δρόμων
στο παραστράτημα του δεξιόστροφου φανοστάτη
που νύσταζε το ξημέρωμα.
Έμεινες εκεί.
Στο αριστερό της ματωμένης φυγής,
λίγο πριν τη γέφυρα που οδηγεί στο χαμό.
Βρέχει.
Λίμνες γινήκαν των δρόμων τα σπλάχνα, και…
Φύλλα, φύλλα παντού.
Πνιγμένα στο σκουρόχρωμο της σήψης,
καρτερικά υπομένουν.
Το θάνατο, το λυτρωμό, ποιος ξέρει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου