<<ΞΕΜΠΛΕΚΑ ΜΑΛΛΙΑ>>
ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΜΑ ΟΥΣΙΩΔΕΣ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ
ΛΕΝΑΣ ΦΑΤΟΥΡΟΥ
ΞΕΜΠΛΕΚΑ ΜΑΛΛΙΑ.
Σε πρεβάζι παραθύρου ξέμπλεκα μαλλιά
μια σκαλωσιά από γιασεμί μπροστά μου
κυματίζει..
Δακρυστάλαχτος ο ουρανός τις άκρες τους
νοτίζει μα εγώ, κατακλυσμός θαρρώ με περιζώνει
σαν της αγάπης ο καημός το είναι μου γεμίζει.
Ανάξιος εστάθηκα, σαν το παιδί διστάζω με την
ανέμη της καρδιάς να πλέκω τη ντροπή μου.
Στο παραθύρι έστρεψα δειλά,δειλά το βλέμμα
κι αντίο σου ψιθύρισα στερνή αναπνοή μου.
ΛΕΝΑ ΦΑΤΟΥΡΟΥ ΑΠΟ ΤΑ < ΑΝΩΝΥΜΑ >
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου