BloomingWord

<<Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΩΣ >> 

ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΔΥΣΣΕΙΑ 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΝΙΚΟΛΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΥ 

‘’ Ο ‘ΔΥΣΣΕΑΣ  ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΥΨΩΣ  ‘’

Οπού’ ανταμώνουν οι θεοί κι οι άνθρωποι συνήθως

Πολλά συμβάντα’ απίστευτα όπως σε τούτο μύθο

Που η γλαυκομάτα η θέα η Αθηνά Παλλάδα

Λες του ‘Δυσσέα ήτανε η θεϊκή η μάνα

Εκείνον είχε έννοιά της 

Κι ένας θεός στο μάτι

Γιατί το γιο του τύφλωσε

Ο  βασιλιάς Ιθάκης

Τον φοβερό τον κύκλωπα

Που είχε μόνο ένα

Σα-φως και δεν συγχώρησε

Ποτέ τον Οδυσσέα

Αν κι αδερφός της Αθηνάς γνωστό  ο Ποσειδώνας

Ο υποχθόνιος θεός που εκστασιάζονταν

Κάθε φορά που τσάκιζε τα κόκκινά τα πλοία

Που το βυθό της θαλασσών κοσμούσε με εκείνα

Μαζί με τα συντρόφια του

Που το στέρνο βυθίζει

Αστροπελέκι που έριξε

Ο Δίας σ’ ηλιονήσι  

Ο μόνος που επέζησε

Ο ανδρόκαρδος 'Δυσσέας

Που μια σανίδα άρπαξε

Και επιπλέει μέρες

Τη δέκατη σαν έφτασε στης Καλυψώς της νύμφης

Το φημισμένο το νησί που τον αιχμαλωτίζει

Όπως τη Νύμφη ο έρωτας που τον ποθεί κοντά της

Όσο Δυσσέας ήθελε  να φτάσει στην Ιθάκη

Η Καλύψω που έκανε

Τα πάντα να μη φύγει

Κι αθανασία πρόσφερε

Θυμίζοντας την Κίρκη

Μα η νύμφη την ξεπέρασε

Επτά και όχι ένα

Όσο στην Αία η μάγισσα

Τον νοσταλγό 'Δυσσέα

Επτά χρονάκια πέρασαν ο κύκλος για να κλείσει

Κι όπως συνήθως γίνεται στο ζωικό πλανήτη

Προτού καινούργιος ανοιχτεί θυμήθηκε ένα κόλπο

Που του μάθε ο Νέστορας σε παρελθόντα χρόνο

Το κόλπο του εγγαστρίμυθου

Εκείνος να μιλάει

Δίχως τα χείλη να κινά

Στην Καλύψω το κάνει…

ΝΙΚΟΛΑΣ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ  ©