ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ
Βρέχει, η νύχτα φτερουγίζει,
το νερό διαβαίνει ξυπόλυτο
μες τους μουσκεμένους δρόμους,
κυνηγάει γύρω μου γλάρους.
Η μοναξιά είναι κακή, όταν
τη νιώθεις ανάμεσα σε άλλους.
Είναι το λίγο που σου ‘δωσαν για πολύ,
ένδυμα βάλε στην ψυχή να της ταιριάζει,
νιώσε μαθήματα να γίνονται τα λάθη.
Η αμφισβήτηση κλονίζει νου και
λογισμό, δεν δίνουμε αντικλείδι
σ’ όλους, όταν ψάχνεις το απόλυτο,
πρέπει ν’ απλώνεις το χέρι
μη χάνεις και το ελάχιστο.
Κανείς δεν μου ‘μαθε την αξία
της στιγμής, έτσι ερμηνεύω τη ζωή
αποτυπώνοντας τη στο χαρτί.
Βάζω χρυσόσκονη σε όλα τα παλιά
ανοίγοντας φτερά για άλλη αγκαλιά !
ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ ΟΛΓΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου