Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ
Επάνω στο βουνό σκαρφαλωμένος
μοιάζω νεκρός
απ'τις ενοχές
Γεμάτος τύψεις προσμένω
τη Θεία Κρίση
να μαζέψει τα καρφιά
όλου του κόσμου
και να καρφώσει
τα βδελυρά μου πάθη
που λέρωσαν
τη λευκότητα
της ψυχής μου
Γέννημα είμαι
μιας ακούσιας μοίρας,
ενός πεπρωμένου
που δεν ήταν ποτέ
δικό μου
Χορδή σπασμένη είμαι
μιας λύρας σκωροφαγωμενης
Δε με αναφέρει ο βίος
κανενός Αγίου
Εκφραστής είμαι μιας πολύπλευρης βίας
Ο,τι κακό υπάρχει
στον κόσμο
προέρχεται από εμένα
και μόνο
Ψυχρός είμαι
σαν τον άνεμο
Σκοτεινός σα μια νύχτα
πλημμυρισμένη
φοβερά λάθη
Μισώ και φθονώ
όσους έχουν κάτι αγνό
έστω καταχωνιασμένο
στην καρδιά τους
Η μνήμη μου είναι
ένα αρχείο
τρομερών φόνων
Ποτέ δε ξέπλυνα
τα χέρια μου
απ'το αίμα των αθώων
Μα σήμερα επάνω
στο βουνό θα ξυπνήσω
με μια άφατη ελπίδα
Το φως
της Μεταμόρφωσης
του Θεανθρώπου
να μεταμορφώσει κι εμένα
Να με στροβιλίσει
σ' ένα γαλαξιακό οργασμό
ανέλπιστης
και ολοκληρωτικής
αθώωσης,
μιας μεγαλόψυχης
και αναπότρεπτης εξάγνισης
Επιτέλους ν'ανακαλύψω
το μονοπάτι
του "κατ'εικόνα
και του καθ'ομοίωσιν"
μακριά απ' την άβυσσο
του δολερού Εγώ μου
Χρήστος Ντικμπασάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου