ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΦΩΤΗ ΜΑΝΙΟ
<<ΑΝΘΡΩΠΕ>>
• ΑΝΘΡΩΠΕ •
Γεννιέσαι για να αναπνέεις, να βλέπεις, να ονειρεύεσαι, να πονάς, να διψάς, να λογίζεσαι, να υπομένεις, να ελπίζεις, να προχωράς, να αγαπάς, να ζεις, γιατί πρέπει να λέγεσαι "άνθρωπος"...
Να κοιτάς την κροκόπεπλη ανατολή, το ανθοστόλισμα της πλάσης, το πέταγμα των πετούμενων, το πορφυρόχρωμο δείλι, το θρόϊσμα των φύλλων, το αντάριασμα των κυμμάτων, το ατραπόβολο, τον έναστρο ουρανό, να γίνεσαι άγγελος, να φτερουγίζει η ψυχή σου και να χάνεται στην απεραντοσύνη του κόσμου.
• ΑΧ!...ΑΝΘΡΩΠΕ •
Φώτης Μανιός © 12/01/2017
Γεννιέσαι για να αναπνέεις, να βλέπεις, να ονειρεύεσαι, να πονάς, να διψάς, να λογίζεσαι, να υπομένεις, να ελπίζεις, να προχωράς, να αγαπάς, να ζεις, γιατί πρέπει να λέγεσαι "άνθρωπος"...
Να κοιτάς την κροκόπεπλη ανατολή, το ανθοστόλισμα της πλάσης, το πέταγμα των πετούμενων, το πορφυρόχρωμο δείλι, το θρόϊσμα των φύλλων, το αντάριασμα των κυμμάτων, το ατραπόβολο, τον έναστρο ουρανό, να γίνεσαι άγγελος, να φτερουγίζει η ψυχή σου και να χάνεται στην απεραντοσύνη του κόσμου.
• ΑΧ!...ΑΝΘΡΩΠΕ •
Φώτης Μανιός © 12/01/2017
Σε ευχαριστώ γλυκιά μου...<3
ΑπάντησηΔιαγραφή