ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΤΗΣ ΜΑΡΘΑΣ ΚΑΝΑΡΗ
<<ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ>>
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ
…και δεν ήταν το δάκρυ εκείνο σαν τ’ άλλα…
Είχε τη δύναμη να εξαγνίσει το απόλυτο και το αχανές...
Είχε τη δύναμη να αναβαπτίσει την ίδια τη ψυχή ,
μες την κολυμβήθρα του Σιλωάμ ,
τόσο ώστε, να μπορούν τα μάτια να διακρίνουν με διαύγεια,
το ατελές του κόσμου τούτου…
Έπαιρνε τότε το κλειδί κι απασφάλιζε την πόρτα …
Ξεχείλιζε η αγάπη ποτάμι,
πετιμέζι ολόγλυκο , να πιουν οι διψασμένοι της γης…
Επαίτες της γλύκας,
τραγουδούσαν μεθυστικά εμβατήρια
και χόρευαν διθυράμβους σ ένα αλλόκοτο ρυθμό…
Έσκυβε τότε ο Διόνυσος , γουλιά τη γουλιά να ρουφήξει…
Χωρίς ντροπή , να χορτάσει τη δίψα του !
Ύστερα, γύριζε στα παλιά του λημέρια
και προσδοκούσε στην επόμενη μέρα...
Μην βλέπετε που ήτανε Θεός…
Aκόμα και οι Θεοί, απόσταγμα αγάπης ψάχνουν…
μ@ρθ@- Διθύραμβος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου