ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑ
ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ!
Εμήνυσα του φεγγαριού τη ρότα του ν' αλλάξει
να αντιμιλήσει του ιού το Χάρο να τρομάξει
Του ζήτησα να υψωθεί πιο πάνω από τ' αστέρια
να σταματήσει όπου γης αστράφτουν τα μαχαίρια
Να αγκαλιάζει τους φτωχούς, και τους αδικημένους
να συντροφεύει όσους πονούν, λαούς ξεριζωμένους.
Φεγγάρι μου, τα μάτια σου αιώνες χρόνια βλέπουν
όσα παράξενα στη γη, που οι πιο φτωχοί αντέχουν
Δείξε για άλλη μια φορά, την περισσή φροντίδα
βοήθησε όλους εμάς χάρισε μας Ελπίδα.
Ο άνθρωπος ο υστερικός τη δύναμή να χάσει
Φεγγάρι κάνε το κακό απ' το καλό να σκάσει..
Πόσα τα μάτια σου θωρούν στου χρόνου την πορεία
Δώσε το φως Σου άλλη μια φορά... να ρθει η σωτηρία...
Αχ φεγγαράκι μου λαμπρό το έχω εμπεδώσει
πως άνθρωπος τον άνθρωπο έχει τονε προδώσει
Ωστόσο, τη βοήθεια στείλε για τα παιδάκια
σε λατρεύουν ακούγοντας για σε παραμυθάκια
ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ!
Μαρίνα Ι. Προμπονά
ΑΕΝΑΟΝ ΦΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου