BloomingWord

 Παλιό σακάκι ο έρωτας

Παλιό σακάκι ο έρωτας,

με φόδρα ξεσκισμένη,

με τσέπες άδειες βρώμικες,

όψη συφοριασμένη.

Κουράστηκες να το φοράς,

θέλεις να το πετάξεις,

μα που καρδιά και όρεξη,

άλλο να πας να ράψεις.

Καθώς αλλάζουν οι εποχές,

βοριάς παραμονεύει

και το σακάκι το παλιό,

την ζήση διαφεντεύει.

Πότε για στρώμα στο γκαζόν,

πότε για μαξιλάρι,

πότε την ψύχρα να ‘μποδά,

μια νύχτα με φεγγάρι.

Έχεις να πάρεις γούνινο

κι από μετάξι, όμως,

με το σακάκι το παλιό,

πάντα σε βρίσκει ο δρόμος.

Κι αν έχασες ένα κουμπί

κι άλλο δεν βρίσκεις ίδιο,

με το σακάκι σου μιλάς,

λες κι είναι κατοικίδιο.

Με τούτο θα σε θάψουνε,

ως φαίνεται εν τέλει,

παλιό σακάκι ο έρωτας

κι ός το φορεί, το θέλει.

Ελένη Σέττα