BloomingWord

 Οι ώρες

Πώς να βολέψω το κενό,

που σέρνει η σιωπή σου;

Και πώς να ζέψω τον καημό,

που στέργει η αντοχή σου;

Είναι οι ώρες απουσίας,

που κλέβουν την πνοή μου...

Είναι οι ώρες ανταρσίας

που φθίνει η ύπαρξή μου...

Είναι οι ώρες μου χλωμές,

σε κύμβαλο ζωσμένες,

σ' ανίας κρύπτη θολερές,

σπονδές αφορισμένες..

Ώρες ανίατες, στυγνές,

Ώρες σε λήθη αφημένες..

Σ' ένα θαλάμι ορφανές,

σε μοναξιά φυλακισμένες...

Μετρώ της ζήσης το φευγιό,

τ' αλάθητο βάδισμά της,

κι ωσάν τα κρόταλα ριγώ,

στ' αδιάλλακτο πέρασμά της.

Ω και να παίρνανε στροφή

του χρόνου οι δείχτες πάλι...

Με μιαν αέναη στιγμή,

στο άδειο προσκεφάλι,

να γίνουν οι ώρες ροδαυγή

και χόβολη η ζωή αγκάλη...

Λιλή Βασιλάκη