Αν
Είναι πολύ όμορφη η γη,
γιατί οι τρύπες στις ξερολιθιές
γίνονται τραγούδι, όταν φυσάει ο άνεμος,
γιατί οι ανθισμένες ροδακινιές
σαν τις νέες κοπέλες είναι,
γιατί, όταν κοιμούνται τα νυχτοπούλια,
ο ήλιος παίζει με τα παιδιά.
Είναι πολύ όμορφη η γη,
γιατί φτεροκοπούν οι πέρδικες,
τα ρυάκια νυχτώνουν και ξημερώνουν με τραγούδια,
οι ρίζες αγαπιούνται,
οι αρμυρήθρες ρουφούνε θάλασσες.
Είναι πολύ όμορφη η γη,
γιατί έχει Φθινόπωρα κι εαρινές νύχτες
κι ανατολή ολοπόρφυρη,
άρτον επιούσιο και οίνον περίχαρο.
Μα, η καρδιά σου πιο όμορφη θε να ’ναι,
αν την αγάπη έχεις και την ταπείνωση,
την εγκαρτέρηση, την σ’ εαυτόν ειρήνη.
Γιατί τότε, της όλης γης τα ωραία,
και τ’ ουρανού και του σύμπαντος κόσμου,
περίβλεπτα κι εγκόλπιά σου.
Αμήν.
Αντώνης Σαμιωτάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου