BloomingWord

ΥΜΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΙΩΤΑΚΗ 

Γένεσις 

Εσύ που με κοιτάς, με μάτια πράσινα,

λίγο από ίριδα, λίγο από αψέντι,

εσύ όταν συνθέμελη τη γη

την τάραζαν οι λάβες,

μέσα από κρίνο πού 'σταζε

της θέρμης και του νότου,

φούσκωνες τα μαλλιά σου,

κένταγες πα στα χέρια σου,

στα ωραία σου δάχτυλα,

τη ζύμη με τα μάτια του αντρού.

Ήσουν έτοιμη για την άμωμη γέννα.

Κι ήρθε ο Θεός και φύσηξε

πάνω στου τόρνου τα νυχάκια σου

κι έλαβεν σάρκα το έτερόν σου ήμισυ.

Κι έτσι η γη μας κάρπισε λαούς.....

Γυναίκα!!!!!

Αντώνης Σαμιωτάκης

Οι χυμοί της ζωής

Ρέουσα.... Πόσο ρέουσα!

Μια υδρία, μια στέρνα, μια κόρη.

Των αγγέλων φωνή, του μελιού το ηδύ,

του τριαντάφυλλου η ευωδιά και το θώρι.

Αυγινή περασιά, βραδινή κερασιά

και της νύχτας τρέμολο αστέρι.

Πώς να βρω ουρανό να τον κάνω δικό

το δροσό, το γλυκό της καρπό,

να την πάρω απ' το χέρι...;

Τι βαθιά μουσική! Ποια πουλιά, ποιο βιολί

αναδεύουν το αιθέριο σώμα,

ποιό αψέντι αψύ, ποιο κεράσι ηδύ,

στο γλυκό της το στόμα!

Οι χυμοί της ζωής, η ζωή της ζωής,

η γυναίκα, η θεά, των αισθήσεων η μούσα.....

…Κι οι μοιραίοι... εμείς -σε πατώ, με πατείς-,

που χωρίς την, η ζωή μας απούσα....

Αντώνης Σαμιωτάκης

Η γη όλη…

Με ένα μήλο, ανέτρεψε τον Παράδεισο. Με ένα της λίκνισμα, αλληθωρίζουν τα ματόχαντρα των φλόκων. Με ένα τις χαμόγελο, στάζουν γλύκο τα λουλούδια. Ο σέληνος κρύβεται κι αθέατος τηνε θαυμάζει, μόλις η σελήνη φορέσει το χρυσάφι της.

Γυναίκα! Ποιο έτερον ήμισυ; Η γη όλη…. και ανθισμένη!!!

Αντώνης Σαμιωτάκης