ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΑΤΙΤΛΟ,
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΥ ΦΩΤΙΟΥ
Το γέρμα του σήμερα
υγραίνει το αύριο
άχρωμα . Θολώνει
η ομίχλη σκιές
απ το χθες στο χθες
που προσμέναμε
τα ρόδινα χρώματα'
τη δύση του θόλου
π'αφήνουμε όνειρα .
Κι η σάρκα που ξέραμε
μια ανάμνηση έμεινε
μια στάχτη ανώνυμη
στο γκρι της ανέχειας
και χρώμα χειμώνα .
Ημέρες που πέρασαν
την ώχρα των τοίχων
ξεβάφουν και μένει
στα δάχτυλα, στους
διακόπτες π'ακουμπούν
-- μια βαρετή συνήθεια -
για λίγο παραπάνω φως'
να στεφανώσει άχρωμα
υγρού Δεκέμβρη σούρουπο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου