ΒΟΥΛΑ ΚΗΠΟΥΡΙΔΟΥ
Η ΠΟΛΥΤΑΛΑΝΤΗ ΦΙΛΗ ΜΑΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΡΙΑ
Σ' ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ
Αχ και να την είχα
Να είχα λέει τη δύναμη
παιδί να ξαναγίνω
σ΄αγαπημένες αγκαλιές
που χάθηκαν να γείρω
να τρέχω με τις ώρες
σε δρόμους και αυλές
να παίζω να γελάω
σε μητρική αγκάλη
χάδια ν' απολαμβάνω
όνειρα να σμιλεύω
με προσδοκίας σμίλη
ήλιους να ζωγραφίζω
φεγγάρια λαμπερά
στους ώμους μου φτερά
στις χούφτες γιασεμιά
στο βλέμμα έναν ήλιο
στα χείλη τη χαρά
ταπεινή να είμαι βαρκούλα
σε αθωότητας νερά
με οδηγό την αγάπη
γλάρους για συντροφιά
μακριά απ' την ψευτιά
άτρωτη στην κακία
με διάφανη καρδιά
κάστρα να χτίζω νοερά
νάμα αγνότητας να κοινωνώ
στα σύννεφα να τριγυρνώ
τον κόσμο να ντύνω με χαρά
στους θάμνους της αυλής
κρυφτό να παίζω ολημερίς
έγνοια να μην έχω καμιά
στα μαλλιά να πλέκω γιασεμιά
κι όταν τα γόνατα χτυπώ
σε μια αγκαλιά να νταγιαντώ
μέσα της να χάνομαι
κι όλα να τα λησμονώ
να είχα λέει τη δύναμη
μια νέα Αλίκη να γινώ
να γείρω να ονειρευτώ
έναν κόσμο θαυμαστό.
πκ
Όλγα μου,ένα ευχαριστώ είναι πάρα πολύ λίγο.Πραγματικά με συγκίνησες.Δεν έχω λόγια,φίλη μου,να είσαι πάντα γερή και δυνατή γεμάτη έμπνευση και δημιουργική διάθεση,να μας χαρίζεις τα υπέροχα ποιήματά σου!!!!Σ' ευχαριστώω για το ταξίδι!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή