BloomingWord

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΠΟΛΛΑ, ΑΠΟ 

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΗΠΟΥΡΙΔΟΥ

<<ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ>>

Ίσως… κάποια μέρα….

Ίσως κάποια μέρα

αυτός ο κόσμος ο πολύπαθος

γαλήνη κι ασφάλεια βρει

ίσως κάποια μέρα

ήλιου ζωοδότρα λάμψη

πρόσωπα χαρούμενα ν’ αγγίξει

που τ’ άδικο δε θα τα σκιάζει

ίσως κάποια μέρα 

απληστίας άρπαγο χέρι

το ψωμί του αδύναμου

βίαια να μην αρπάζει

Ίσως κάποια μέρα 

οι φυλακές σχολεία γίνουν 

θαλπωρής και γνώσης γωνιές

ίσως κάποια μέρα

τα σαρκοβόρα του πολέμου πουλιά

-που όλεθρο σκορπούν και πένθος-

ν’ αποσυρθούν πάνω απ’ τη γη

ίσως κάποια μέρα

πάψουν τα σαρκοβόρα ράμφη 

και τα γαμψά τους νύχια

να ραίνουν με αίμα το χώμα

ίσως κάποια μέρα

τη ματαιότητα της ζωής αντιληφθούν

όσοι με απληστία πλούτο σωρεύουν

κι άπονα επί πτωμάτων πατούν

ίσως κάποια μέρα

οι σειρήνες για πάντα σιγήσουν

και του πολέμου ο όλεθρος

πάψει να πνίγει τη γαλήνη

στο σπαραγμό και στο μοιρολόι

ίσως κάποια μέρα

της κακίας το βόλι

πάψει πόλεις να ισοπεδώνει

κι αθώες ψυχές να σκοτώνει

ίσως κάποια μέρα

τα εργοστάσια όπλων

παιχνίδια να κατασκευάζουν

ευτυχισμένα να παίζουν παιδιά

ίσως κάποια μέρα

όλα του κόσμου τα παιδιά

με μάτια γελαστά,σαν ήλιους φωτεινά

ερείπια με φρίκη δε θα αντικρύζουν

ίσως κάποια μέρα 

η ανθρωπότητα ενωθεί

ίσως ενώσουν οι άνθρωποι 

με αγάπη τα χέρια

σε μια γροθιά,σαν μια ψυχή

ίσως κάποια μέρα

τα συρματοπλέγματα πέσουν

και πάψουν οι άνθρωποι

ρατσιστικά τους ανθρώπους

να διαχωρίζουν με κριτήρια

που είναι ανεδαφικά

Ίσως κάποια μέρα 

μονιασμένοι,αδερφωμένοι

ισότιμα να μοιραστούν

τα πλούσια της φύσης δώρα

ισως κάποια μέρα

πένθος,σπαραγμός και δάκρυ

αποσυρθούν από τη γη

μέλι να γίνει το φαρμάκι

ίσως κάποια μέρα

πάψει αιματόβρεχτη η αυγή 

κλαυθμούς και οδυρμούς να φωτίζει

σε κάποια χώρα ερειπωμένη

ίσως κάποια μέρα

οι ελπίδες και τα όνειρα

να μην θάβονται βίαια

από αποφάσεις παράλογων ηγετών

ίσως κάποια μέρα

σε κάθε τραπέζι να υπάρχει ψωμί

και κανείς να μην ψάχνει

στα σκουπίδια για τροφή

ίσως κάποια μέρα

ο άνθρωπος αντιληφθεί

πως τ’ αγαθά της γής

προορίζονται το ίδιο για όλους

κι αφέντη δεν όρισε κανέναν

ίσως κάποια μέρα

το περιστέρι της ειρήνης

σε κόρφο γαλήνιας γης απαγκιάσει

και σε χούφτες καθαρές ξεδιψάσει

ίσως κάποια μέρα

το δέντρο της αγάπης φουντώσει

σαν αμυγδαλιά ανθίσει

και την ανθρωπότητα αγκαλιάσει

ίσως….κάποια μέρα….

ίσως…

κανείς δεν μπορεί να ξέρει.

πκ