BloomingWord

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗ 

ΝΙΟΒΗ ΙΩΑΝΝΟΥ

τώρα οι ώρες
έμαθαν να στέκονται πλάι μου
πονούσαν στην αρχή
αλλά και πάλι δεν έπειθαν
όταν βράδιαζε
ξεκινώντας από μακριά
μετρούσα το ανάστημά τους
στον τοίχο
και το δωμάτιο έκλαιγε σιγανά
σκιές έκλαιγε
με στόματα φτωχικά
που με ονόμαζαν λάθος