Ας ήτανε
Και συ πάλι που νόμιζες πως το σώμα σου
ήτανε θάλασσα! Μα ναι!
Ακτές και ορίζοντες και αγέλες γιγάντων
κύματα κι αίματα στων χειλιών σου το ρήγμα
κι η ψυχή μου που αέναα κυλά, σαν ποταμός
προς τη μία και μόνη κατεύθυνση!
Κάτω από την επιφάνεια του απέραντου σκοταδιού,
εκεί ο Θεός μου αναμασάει αιωνιότητα.
Ύδατα και στεναγμοί και ηφαίστεια στον πυθμένα
και είπε η Μήτρα των πάντων και εγέννετο φως
στους βυθούς των αστεριών και των ματιών σου.
Ω, Μοίρα που ενώνεις τ’ αναγκαία!
Εκ δύο μονάδων ένα εγεννήθηκε άπειρον
μέσα στου άγιου υγρού τη βάσανο και την ηδονή.
Ευτυχής ο θνητός που πεθαίνει γελώντας
θυμήθηκα να σου πω, καθώς έκλαιγε το μωρό
που μόλις γεννιόταν από το τίποτα
και μες στο Μέγα σπρωχνόταν.
Εξολκέας ζωής η μήτρα σου, Φως μου!
Κι ύστερα πάλι ένιωσες πως το σώμα σου ήτανε θάλασσα
κι εγώ ποταμός που έρρεα και χανόμουν
στο μέλλον της ευτυχίας.
Έρωτας πάντων πατέρας κι εγώ έρωτας
και χύνονταν τ’ άστρα, σειρήνες οι ώρες,
χορός ιερός στα σανίδια της Φύσης.
Κι οι δαίμονες, δαίμονες τριγύρω, αλλά,
παρά την αγριότητα των ανθρώπων,
εκλιπαρώ για ζωή το Θεό των θαυμασίων ,
λίγη ακόμα ζωή επί γης,
ας ήτανε κι εν μέσω των βαρβάρων,
ας ήτανε μισή αιωνιότητα μαζί σου ακόμα,
Ονειρούλα μου.
γ.π.κ-δρ.
Από την ΙΧΝΗ ΠΑΧΝΗΣ
όπου και να πας καλέ μου Γιώργη θα σε βρω...μυρίζω την ανάσα σου...την μυρωδιά της μελάνης στην άκρη της πένας σου...μου φέρνει ο μπάτης της θάλασσας,τον ψίθυρο των ποιημάτων σου...εκεί που απολαμβάνω τα καντηλάκια του ουρανού..τις όμορφες και ζεστές νύχτες της αλκυόνας.....πριν βγει το νιο φεγγάρι..ένα αστέρι λάμπει πλιότερο κι απ' τον Σείριο..το δικό σου αστέρι..ποιητή μου και φίλε μου αγαπημένε...γνωρίζω την φίλη σου την μοναξιά...που δουλεύεις...δημιουργείς μαζί της...και γω το ίδιο κάνω...όταν ο ήλιος φωτίζει...είμαι σαν την μέλισσα εργάτρια...παιδί της μέρας και του Φωτός...εσύ θαρρώ πως αγαπάς την Νύχτα..τότε ξεγυμνώνεται η Ψυχή..στο μυστηριακό της Σύμπαν..εκεί που δεν υπάρχουν σκιές..παρά μόνον οράματα...σου εύχομαι να είσαι μαζί με την ονειρούλα σου ....μια αιωνιότητα και μια νύχτα Συμπαντική....με την αριστουργηματική σου ποίηση..να την εξυψώνει στα εννέα Σύμπαντα...νάσαι καλά αγαπημένε μου φίλε...
ΑπάντησηΔιαγραφή