, ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΛΙΤΣΑΣ ΜΟΣΚΙΟΥ
<<ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ>.>
<<ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ>.>
ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΟΥ
Κάθε ταξίδι μου
άρχιζε πάντα,
μ’ έναν πόθο
θαλασσοπόρου εξερευνητή
και προορισμό του εσένα.
Με λαχτάρα,
πρώτη εγώ,
να σε ανακαλύψω
και να σ’ ονομάσω
σωτηρία ή άβυσσο.
Χωρίς φόβο,
χαμού ή θανάτου,
μα τούτο θα ’ταν
και το πιο θαυμαστό
σαν μιλήσουν για μένα.
Με τη χαρά και τη βιασύνη
ενός τρελού
στο καλωσόρισμά σου
να πανηγυρίσω,
των θησαυρών σου
τα δώρα να δεχτώ
και τη παρθένα γη σου
να προσκυνήσω.
Ω! Χώρα εσύ
των ονείρων μου,
που κυοφορείς παραδείσους
και τους παραδίδεις αμόλυντους,
οδήγησέ με στις ακτές σου,
σημαία να υψωθώ
επάνω στο σώμα σου.
ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ
Κάθε ταξίδι μου
άρχιζε πάντα,
μ’ έναν πόθο
θαλασσοπόρου εξερευνητή
και προορισμό του εσένα.
Με λαχτάρα,
πρώτη εγώ,
να σε ανακαλύψω
και να σ’ ονομάσω
σωτηρία ή άβυσσο.
Χωρίς φόβο,
χαμού ή θανάτου,
μα τούτο θα ’ταν
και το πιο θαυμαστό
σαν μιλήσουν για μένα.
Με τη χαρά και τη βιασύνη
ενός τρελού
στο καλωσόρισμά σου
να πανηγυρίσω,
των θησαυρών σου
τα δώρα να δεχτώ
και τη παρθένα γη σου
να προσκυνήσω.
Ω! Χώρα εσύ
των ονείρων μου,
που κυοφορείς παραδείσους
και τους παραδίδεις αμόλυντους,
οδήγησέ με στις ακτές σου,
σημαία να υψωθώ
επάνω στο σώμα σου.
ΛΙΤΣΑ ΜΟΣΚΙΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου