BloomingWord

                                ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ,
                                                                       ΔΙΦΟΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ  
                                                                      <<ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΩ>>

"Τις ώρες που ξεχνώ τα θυμάμαι όλα 

μέχρι να θυμηθώ πως ξέχασα 

πως οι καθρέφτες του χρόνου γίναν ατοπηματα φθηνών ερωτων. 

Έγκλημα πόρνης ζωής με εκτόπισε, καταστρέφοντας μνήμες

Ηδονή 

Οδύνη

ΕΣΥ.

Έκρηξη με δεμένα μάτια, τρεμαμενη φωνή

σ' ένα αντίκρισμα ντροπής.

Ύστερα;

Αυτοκτονείς για το τίποτα

και σε βλέπεις στα σπασμένα κομμάτια του καθρέφτη

Χλωμό

Χλωμή

Ωμή Αλήθεια

τακτοποιοντας τη νεκρώσιμη ακολουθία δύο δακρύων

μπηγοντας καρφιά ευθανασίας στη σάρκα του μυστηρίου

Μου

Σου.

Τις ώρες που ξεχνώ τα θυμάμαι όλα

μέχρι να θυμηθώ πως ξέχασα

το θόρυβο στο δέρμα

την έλλειψη της ένωσης

την αιώνιον απόγνωση

την πύρινη κραυγή.

Θυσία στο όνομα της επίλεκτης θρυμματιζα χείλη σε ακαθοριστες ηδονές

συνδύαζα μέρες, νύχτες, λεπτά

ξεγελούσα τη Μοίρα

γευομουν το κάλεσμα της στα σημάδια των καιρών

σκεπαζοντας τη γύμνια μου

με χυδαία όνειρα και αβεβαιες μισοιδωμένες αναπνοές

γραμμένες σαν κατάρα στη ράχη της μάγισσας Νύχτας

μέχρι την επόμενη

Γιατί ξέχασα να θυμηθώ

Γιατί θυμήθηκα πως ξ/έχασα

Γιατί σ' εχασα

  ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΕ....