BloomingWord

                                                           ΕΝΑ  ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΑ ΗΛΙΑΔΗ

 <<ΜΕ ΛΕΝΕ ΙΩΝΑΘΑΝ>>

ΜΕ ΛΕΝΕ ΙΩΝΑΘΑΝ

Στο σταυροδρόμι της φυγής σου
Ναό περίοπτο σου έστησα.
Στο Ερέχθειο των πουλιών
σπουργίτια τιτιβίζουν απουσία,
ιτιές κλαίουσες,
τα αετώματα στηρίζουν
ιέρειες με ελαφριά εσθήτα.
Φουρφουρίζει ο άνεμος 
ανάμεσα σε μπράτσα
και τορνευτούς μηρούς,
ξεπλένουν το θυσιαστήριο 
από καπνούς σφαγίων
περίλυποι οι οιωνοί,
από δέντρο σε δέντρο
μαύρο τείχος,
ανάμεσα σφυρίζει ο αγέρας
τραγούδι πικρό.

Βάρκα μόνη επιστρέφει.
Οι ναύτες κοιμούνται στα φύκια
απόκαμαν γυρεύοντας 
αντί λιμάνι στην Ιθάκη
να πέφτουνε στην Κίρκη,
στους Λαιστρυγόνες
και στους Κύκλωπες,
δίκαιος ο ύπνος τους,
αντάξια η αμοιβή τους,
που να πήγε η Ελένη
αντέχει ακόμη η Πηνελόπη;