Οι Δρόμοι του αιώνα
Ζωή είναι οι δρόμοι του αιώνα, όταν γεννάνε πίκρες και χαρές
που ταξιδεύουνε αντάμα στην καμπούρα του καραβανιού
σαν σιαμαία περιπλάνηση στην ύλη.
Ζωή είναι το βάδισμα στους λόφους της ερήμου
με τα ξεραμένα χείλη βουτηγμένα στην
παραίσθηση της όασης.
Ζωή είναι οι ρίζες που βλασταίνουν σε μια πέτρα
για να ξεκουράσουνε τη γη, όταν πληγώνεται
από της απελπισίας το αλέτρι.
Ζωή είναι το δάκρυ και το χώμα που πλάθονται με το φιλί,
που άνθη γίνονται τις νύχτες, όταν κλαίει ένα παιδί,
μα με αγκάθια ντύνονται το γέρμα,
σαν του κλέβουν την ψυχή.
Ζωή είναι τα χάδια του ξυλουργού, όταν με το πελέκημα
δίνει στα σχήματα αναπνοές κι οι αλήθειες κουβεντιάζουν
για τις χαμένες αντοχές που άφησαν άλλους
κορμούς στο χώμα.
Ζωή είναι η πίκρα τ’ αλατιού που στέκει μοναχή
και καταβρέχει με αρμύρα τις ώρες που κωφεύουν
στην πλάνη της ανεμοδούρας.
Ζωή είναι του νεογέννητου καρπού το αίμα που ανακυκλώνει την καρδιά
στους ρόζους του δακτυλιδιού, και σε γεμίζει με δεσμό δημιουργίας ή
θανάτου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου