BloomingWord

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΡΓΑΖΑΚΗ 

<<ΤΟ ΠΕΡΙΔΕΡΑΙΟ>> 

Το περιδέραιο

Πάει καιρός 

Που σε ακολουθώ, Άνοιξη

Να σε προφτάσω θέλω

Παίρνω τα χνάρια σου 

Στη θλίψη των πουλιών

Στη μοναξιά των δέντρων

Διαβαίνω κήπους άνυδρους

Ανήλιαγα λιμάνια 

Την αγριάδα του καιρού 

Στα χορικά νερά μου

Τρέμω στ’ αγκάθια του βυθού

Αιμορραγώ στο χιόνι

Δεν είμαι η Ιφιγένεια

Δεν είμαι η Αντιγόνη

Θα σε προφτάσω, Άνοιξη

Απ’ τις κορφές του πόνου μου 

Ζυγιάζω τα φτερά μου

Αλλάζω τους ανέμους μου

Ρίχνω ματιές στον Ήλιο

Ντύνομαι γιασεμί και δεντρολίβανο

Μέντα, θυμάρι, δυόσμος 

Δίκταμο βάζω στις πληγές 

Χρυσούς βολβούς στη γη μου

Σ’ αρχαία περιστύλια 

Ξορκίζω τους πολέμους

Τα σωθικά μου φλέγονται

Άστρα γεννώ ακόμη

Όχι… δεν είμαι η Λητώ

Δεν είμαι η Αλκυόνη

Η Χώρα είμαι… η Φωτιά

Η Θάλασσα, η Πέτρα

Σπίθες σκορπώ στον άνεμο

Ακροπατώ στο κύμα

Θα σε προφτάσω, ανθόφτερη

Όπως ορίζει ο Ήλιος

Στάση θα κάμεις, θα ντυθείς

Κάτι από φως θα λείπει…

Έχω το περιδέραιό σου, Άνοιξη!

ΥΠΟΨΙΑ ΠΥΡΙΝΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΜΕΓΑΣ ΣΕΙΡΙΟΣ