<<ΕΤΟΥΤΗ Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ>>
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΓΚΟΤΣΗ
ΕΤΟΥΤΗ Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ
Δεν έχω τίποτα στη γη ετούτη να αφήσω
εκτός από το σώμα μου και την στερνή πνοή .
Ανέστιος και πένητας ηθέλησα να ζήσω
σαν τα πουλιά που έχουνε τα φύλλα για σκεπή .
Και δύο τρία γράμματα που έσωσε να μάθω
μου άφησαν στην γεύση μου μια λύπης ηδονή ,
που μου ΄δωσε την αίσθηση πως της χαράς το άνθος
αλέτρι ΄ναι που όργωνε το χώμα της ψυχής .
Να σπέρνω με τα χέρια μου υάκινθους και δυόσμους
βασιλικούς και δίκταμα και σπόρους Προσευχής .
Να ΄χουν Ειρήνη τα παιδιά , στους ψεύτικους τους κόσμους
να παίζουν τα παιχνίδια τους στου ήλιου την αυλή .
Ετούτη η Διαθήκη μου , πόλεμος στους πολέμους ,
της φτώχειας και του άδικου και τ΄ όπλου την ισχύ...
Αυτό λοιπόν το Ελάχιστο , αφήνω στους ανέμους
σαν Γύρη να το δώσουνε στους κήπους της Ζωής...
Νίκος Δημογκότσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου