BloomingWord

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ, ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΑΝΤΑ 

<<Μ' ΕΝΑΝ ΗΧΟ ΑΠΟ ΔΑΚΡΥΑ>> 

ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟΝ 

Μ’ ένα βιολί λυπημένο
κι έναν ήχο από δάκρυα ,συλλογίζομαι .
Ποια κακοδαιμονία απλώνεται
κι οι άνθρωποι δεν αγαπούν
των άλλων το φως;
Θα μιλήσω με την καλοσύνη της μάνας μου
και τη δική μου φωνή
που ερωτεύθηκε την “πόλη των Δημητρίων”
Μια φωνή της ποίησης είμαι
ένας φωνόγραφος του Σεφέρη
μια αγωνία του Οδυσσέα
ένας καημός απ’τη λιμνοθάλασσα του Κωστή
μια ανταύγεια απ’το Σεληνόφως του Ρίτσου
ένα ρήμα απ’την πίστη του Νικηφόρου
που επιμένει να μιλά
για την εξελικτική του Ομήρου
με τον ουρανό μου να στάζει
την οδύνη της γης
για ένα κόσμο με δικαιοσύνη και φως
και ειρήνη ατέρμονη !
Μια θαλπωρή του Αποσπερίτη είμαι
μια προσφορά αφειδώλευτη .
Θα σας μιλήσω ,με την πείρα της ωριμότητας.
και την καθαρότητα των παιδιών
με τη περηφάνια του Έλληνα
και την ασκητική των οσίων
με την ταπεινοσύνη του Κόντογλου
και την Άνοιξη των χελιδονιών.
Τώρα που οι οριοθετήσεις του Κόσμου αλλάζουν
κι ένα συνονθύλευμα των πάντων επιτελείται
ας αφήσουμε τα τραγούδια του ελληνισμού
να μιλήσουν ανώδυνα οι ψυχές
για τη ομορφιά των γιαλών και των γλάρων
για την Αφροδίτη της Πάφου
με το μύρο των λεμονανθών και των κίτρων
για το τέθριππο άρμα του Ηνίοχου
και της Βεργίνας τον ήλιο!
Ας μιλήσουμε επιτέλους μόνο για Ελλάδα!

Θεόδωρος Σαντάς,17-2-2017