ΤΖΑΜΠΑ ΚΟΠΟΣ
-Μα, της έλεγε, τι κάνεις;
Αλμύρα θα γιομίσουν.
Τζάμπα κόπος!
Όμως, Εκείνη ήξερε!
Τα όνειρά της άπλωνε
πάνω στο ετοιμόρροπο σχοινί.
Ο άνεμος να τα πάρει,
τα θαλασσοπούλια να τα ιδούν
και σε ανίδωτα πελάγη να τ' αλαργέψουν,
να τα σεργιανίσουν σε πλάτη μακρινά .
Τι να ξέρει Εκείνος από όνειρα αταξίδευτα;
Τι να γνωρίζει από ανάγγιχτους ορίζοντες;
Μήπως συναπαντήθηκε ποτέ του
με τους φτερωτούς Αγγέλους της;
Ίππευσε πάνω σε λέξεις τραγούδια;
Έλαμνε τα κουπιά νιόσκαφτης βάρκας;
Χαμογέλασε στο κρώξιμο γλάρου περατάρη;
Με παπαρούνα άλικη συνομίλησε;
Αφουγκράστηκε του κότσυφα το παραπόνεμα;
Εκείνος, μόνον μια μπουγάδα έβλεπε,
παρά θιν' αλός άσκεφτα απλωμένη.
Τζάμπα κόπος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου