BloomingWord

 ΤΟ ΔΑΚΡΥ

Τρέχουν οι ανθρώποι εν χορώ,

να σώσουν το παιδί...,

μην φύγει προς τον ουρανό,

μη χάσει τη ζωή...

Στην αγκαλιά της μάνας του

γρήγορα να γυρίσει,

υπόθεση ανάγκης, αξίζει του να ζήσει...

Στάλα σταλίτσα η στιγμή

της σιωπής μιλάει

πως δεν μπορεί να λυτρωθεί

ένα παιδί πονάει.

Στην αγκαλιά της μάνας γης

την αγωνία του είπε

κι εκείνη φρόντισε ευθύς

να το καλωσορίσει.

Δεν του χάριστηκε η ζωή,

δεν πρόλαβε να ζήσει.

Ρέει το δάκρυ ασταμάτητα

κι ο κόσμος συμμετέχει.

Για το θλιβερό το γεγονός

σκληρότητα δεν έχει...

Κι εγώ, που παρακολουθώ

την στάση του συνόλου,

χάθηκε, λέω, μια αθώα ψυχή

απ' αμέλεια του ανθρώπου.

Γονείς, προσέχετε τα παιδιά,

δίνετε προστασία.

Πως έχετε υποχρέωση

καμιά αμφιβολία...

Με συγκλονίζει όλο αυτό

κι ας ξέρω πως στα έθνη

τα πιο πολλά θύματα

είναι αθώα παιδιά και βρέφη...

Μαρίνα Ι. Προμπονά