BloomingWord

ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΚΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ 

<<ΟΛΕΣ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΗΣ ΓΗΣ>>.

Όλες οι φωνές της γης

Τρέμουλο απαλό αχνοπατούσε το στήθος,

έγχρωμο περιτύλιγμα η φωνή

κρινάκια ζωγράφιζε στης ερήμου τα πλαίσια.

Εικόνες φιλοτεχνούσε του πράσινου, 

του ροζ, του θαλασσί.

Ένας περίπατος θαύματα, μοναξιά ενδεδυμένος.

Στο επέκεινα, μια όαση έστηνε φανάρια

στο εξπρές της ερήμου.

Κι εκείνο, έτρεχε, έτρεχε…

Χωρίς σταματημό το ποδοβολητό του,

τρόμαζε τ’ ανήμερα.

Σαν σούρουπου πνοή, 

ένα γύρω σβήναν τα φώτα

κι ο αντικατοπτρισμός κουκίδα μακρινή.

Όλες οι φωνές της γης, εξομολογούνταν.

Μεσάνυχτα και κάτι,

κοιμήθηκαν οι δρόμοι, κλείσαν οι σταθμοί.

Ένα μαγκανοπήγαδο έδινε τους χυμούς του

στο πρωινό εγερτήριο,

μια χούφτα φοίνικες – σκιάδι δροσερό –

κέρασμα στους περαστικούς.

Εδώ, η ερημία απεργεί.

3/9/2016