Stamatina Vathi
Ήλιος κρυμμένος στην συννεφιά
να γνέφει του ουρανού, να λέει μυστικά.
Νέφη σκούρα, δυνατά και γκριζωπά,
με τον αγέρα να παίζουν αγκαλιά.
Πουλιά, κύματα, αέρας γλυκός,
να παίζει τραγούδι με της θάλασσας το βιός.
Δυο, τρεις γλάροι με το φως για παρέα,
χορό να χορεύουν με τους αφρούς των κυμάτων για φοβέρα.
Ξορκίζουν τα σύννεφα, να φύγουν από την στράτα του ήλιου,
να αφήσουν τον άρχοντα να γευτεί της ζωής το κρασί του.
Να ρίξει τις ηλιαχτίδες του σε κάθε ψυχή σε κάθε λιμάνι,
να δώσει χρώμα και δύναμη σε όλη την πλάση.
Φιγούρες αέρινες, άυλες και αιθέριες.
Λόγια, προτάσεις, γλυκές αντιφάσεις.
Έρωτας, φως, ημέρα,
νύχτα, αγκαλιά, του ουρανού ομορφιά.
Ένας ήλιος, ένας Θεός, ένας κοσμοκράτορας αληθινός.
Μια ουσία, μια κραυγή για ζωή, μια αλήθεια, μια πυγμή.
Κλείνω τα μάτια.
Μυρίζω ομορφιά.
Γεύομαι του ήλιου τα ολόγλυκα φιλιά.
Ένα σύννεφο να με προστατεύει,
το έχει βάλει ο κύρης του για να με χαϊδέυει.
Είναι τόσο καυτή η ύπαρξή του,
που δεν θέλει να με κάψει το πύρινο φιλί του.
Ένας ήλιος μεθυστικός,
ένας της συνέχειας πιστός φρουρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου