(Μνήμες
από την ανέκδοτη συλλογή μου ‘‘ένας μήνας και κάτι'‘)
―μέρα 1η
Κατρακύλησαν τ’ αστέρια απόψε,
Τιμωροί στ’ αδικαιολόγητο,
και σύ με κοίταξες αυστηρά.
Έρριξες τότε μια ματιά
σ’ εκείνο το παιδί.
έπαιζε με τ’ αστέρια…
λάθος κίνηση έκανε
και .. ξεκάρφωσε το φεγγάρι…
―μέρα 2η
Κι εδώ φυσάει άνεμος…. Αντάριασε..
τα νέκρωσε όλα..
μα.. είναι μια άλλη χώρα …
ποιος να νοιαστεί;
‘‘Μια έρημη χώρα‘‘
... μέρα 3η......
..μέρα 4η....................................
μέρα..5η..............................
..................................................
-μέρα 30η
Τα ποιήματα
γράφονται μόνα τους
Αρκεί το κόκκινο μελάνι
Όταν ο νούς ταξιδεύει
Πέρα απ΄τους ορίζοντες..
...............................'
-μέρα 35η
Έβαλα το μαχαίρι στο κόκκαλο
κι έκοψα τις ψευδαισθήσεις......ελυ.24.9.19
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου