BloomingWord

 ΑΘΕΑΤΗ ΖΩΗ

Όμορφη πόρτα, αστραφτερή, σε τοίχο

με υφάδι λαμπερό στο χάιδεμα του ήλιου,

ακτινοβολεί την αρχοντιά,

αφήνοντας απορίες και ερωτηματικά

για τα καρφιά της, που αθέατα αφήνει.

Πόνοι και κραυγές, απορροφώντας τους οι τοίχοι,

μακιγιάρουν την αθλιότητα των λυγμών της πείνας

και τις σκιές των αισχών της βίας,

των στερήσεων, παιδιά ενός άλλου κόσμου,

που εμείς παραβλέψαμε την όψη τους.

Με το άνοιγμα της προβάλλει το εγώ

ντυμένο με μάσκα χαμόγελου,

διαλαλώντας την πραμάτεια της υποκρισίας,

για τον πόνο που έθαψε στο περιβόλι της ψυχής,

προσπαθώντας να ρίξει στάχτη στο διαβάτη.

Όλοι μας πορευόμαστε στο αύριο,

ρίχνοντας λήθη σε όλο αυτό το σκηνικό,

που τυμπανίζοντας στα αυτιά μας,

κουδουνίζουν τους συνειρμούς της λογικής

για αφύπνιση και χέρι βοήθειας

στον πόνο και την απελπισία,

να ανατείλουν ήλιοι στα περβάζια

των παραθύρων, ανθίζοντας όνειρα ζωής,

να κάνουν διάφανους τους τοίχους

να γεμίσουν το σπίτι με πουλιά της άνοιξης,

κελαηδώντας τη μελωδία της αγάπης

και ελευθερώνοντας τις ενοχές

από τα λαγούμια του φόβου και της ντροπής,

που θύελλα ανατριχίλας σκορπούν στο πετσί

να δώσουν χέρι φιλίας στο θάρρος

να αντιμετωπίσουν το σήμερα,

για να γίνει η ευτυχία όλων μας

γάργαρο ρυάκι στο δρόμο του αύριο,

ποτίζοντας το δέντρο της ζωής για μια ροδαυγή

γεμάτη ήλιους αγάπης στο χαιρετισμό της.

Γιάννης Τάτσης

Από την ποιητική μου συλλογή: "Ανεμολούλουδο" 

Όλες οι αντιδράσεις:

1Όλγα Κανελλοπούλου Ντινοδήμου