<< Η ΣΙΩΠΗ>>
ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ,
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΕΛΕΝΗΣ ΒΑΡΘΑΛΗ
Η Σιωπή
Έχουμε πολύ μιλήσει εγώ κι η σιωπή.
Σ΄αυτό το βαθύ πηγάδι
που νυχτώνουν άγγελοι και λευκά περιστέρια
ραμφίζοντας το αμετάκλητο
την ακούω και ακούγομαι καλύτερα...
ίσως γιατί
γειτνιάζει με το περίβλημα ενός κόσμου
πέρα απ΄ το ορατό
εκεί που επικονιάζονται οι λέξεις και τα πράγματα
συνθέτοντας το μέσα φέγγος
όταν η ζωή μας λησμονεί και μας στερεύει
χωρίς να μας στεγνώνει.
H σιωπή, παρένθετη συντροφιά
εναντιωμένη στη παντοδυναμία
της απελπισμένης κίνησης
ανατέμνει τη μνήμη
που μετακύλησε την άβυσσο
σε εξόδιο ακολουθία.
Με το ελιξήριο άλμα της
καταδιώκει την ερήμωση
τη σκεπασμένη απ΄τους αιώνες
και τα βαμμένα μου μαλλιά.
ΕΛΈΝΗ ΒΑΡΘΑΛΗ
4.2.2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου