<<ΑΓΑΠΑ ΑΝΘΡΩΠΕ>>
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΓΑΠΑ ΑΝΘΡΩΠΕ
Η Ποίηση είναι στους δρόμους
στα πάρκα
στα σοκκάκια
στις πλατείες
στα λεωφορεία
στα τρένα,
στους σταθμούς......
η ποίηση είναι
παντού
σ' αγράμματους,
ζητιάνους,
γεροντάκια,
σε μυξιάρικα μουτράκια .
Γράψε ένα ποίημα
γι αυτούς, έτσι
δίχως υφάκι
και μπλα μπλα
της πόζας των εδράνων,
δεν κατέχουν.
Μίλα τους κι
ας μην μιλάς την
γλώσσα τους..
Μίλα τους σιωπηλά..
Να έτσι:
Μήπως πεινάς;
Μήπως πονάς;
Μήπως διψάς
μήπως κρυώνεις
η νιώθεις μοναξιά;
Πάρε το χέρι μου
να γράψουμε
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ!!
ΑΓΑΠΑ ΑΝΘΡΩΠΕ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου