BloomingWord

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΡΓΟ 

<< ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ>> 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΜΙΜΗ ΜΑΖΗ 

Η ψυχή μου στους περίγυρους λόφους

ατενίζει τις ξέθωρες σελίδες, με απλωμένες τις παλάμες 

στους γαλαζόφωτους Ουρανούς της εσπερινής μυσταγωγίας, 

των χρυσοφτέρουγων ηλιαχτίδων που λάμπουν στη θεόσταλτη

μορφή των Ελλήνων.

Αγέρωχες οι μακεδονικές όψεις 

πολεμάρχων περιβάλλουν τον βασιλιά τους 

κι ο λόφος πύρινος στους χρωματισμούς του .

«Σκοπός» ο τόπος, στον ψίθυρο του στρατηλάτη 

και στους λαούς αιώνιο έμβλημα τούτος ο λόγος .

Γυμνόπους ο αρχιερέας , 

παρθένες με ανθοπλούμιστα κάνιστρα 

περιμάζεψαν το φως των Ελλήνων

κι έραναν, υμνώντας τον Κύριο, το διάβα του Αλεξάνδρου.

Περίκλειστος στις ομιχλώδεις κοιλάδες των σκωληκόβρωτων

σελίδων, υποκλίνομαι στον βασιλέα της υπέρτατης ακμής

και περιτρέχω τους δρομίσκους της Ιερουσαλήμ των Ελλήνων, 

ολόγιομος έπαρση.

Ξανθό αστέρι σύντομης ζωής

των Μακεδόνων ο βασιλιάς – πολεμιστής

σ αγνάντεψε Ιερουσαλήμ κι άστραψε η ειρήνη 

μέσα του, σαν θείος γλυκασμός, 

ενάντιος στου γδικιωμού που χε τις αποφάσεις.

Απόσπασμα από το μεγάλο μου ποιητικό έργο Ιερουσαλήμ. 

ΜΙΜΗΣ ΜΑΖΗΣ