<<ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η ΗΔΟΝΗ>>
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗ ΟΡΦΑΝΙΔΗ
ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η ΗΔΟΝΗ
Ὅταν σοῦ χάρισα τὸ ὕφασμα αὐτὸ-
αὐτὸ τὸ ὕφασμα τὸ φῖνο, τὸ λεπτό,
σοῦ τὸ’ χα πεῖ
-τὴν ὥρα ποὺ στὸ τύλιγα γύρω ἀπὸ τὸν λαιμὸ-
στὸ εἶπα :
Μὴν ξεχάσεις ποτὲ τὸ ἦτα•
μὴν ἀπαρνηθεῖς τὸ ἦτα στὴ γραφή-
ὅ,τι κι ἂν ποῦν,
ὅποια δικαιολογία κι ἂν βροῦν-
ἔστω κι ἂν νόμο ψηφίσουν,
ἔστω κι ἂν δημοσιογράφοι
αὐθαίρετα (φαινομενικῶς) τὸ ἀντικαταστήσουν,
ἀκόμα κι ἂν οἱ ἐγνωσμένοι φιλόλογοι κι οἱ γλωσσολόγοι
τὸ ἀπορρίψουν,
ἐσύ,
πάντα νὰ φυλᾶς
(πάντα νὰ φιλᾶς) στὸ μαντήλι
ἀγάπη μου
τὸ ἦτα
γιατὶ
ὅταν στὸ ἔδινα
ἦταν
καθὼς θὰ σκεπάζεις τοὺς ὤμους σου,
καθὼς θὰ σκεπάζεις τὰ μαλλιά σου
νὰ μαντεύει τὸν ἥλιο
ἀγάπη μου
ποὺ σφύζει ἡ ἀγάπη σου,
ποὺ ἀνατέλλει
ἡ
γενναία ἡ ὀμορφιά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου