BloomingWord

<<ΣΤΗΣ ΚΑΡΛΑΣ ΤΑ ΘΑΜΠΑ ΝΕΡΑ>> 

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ 

ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ 

ΕΥΑΣ ΛΟΛΙΟΥ 

Στης Κάρλας τα θαμπά νερά.

-------------------------------------

Ήταν καιρός τότε,

που έλειπε η Θάλασσα

μέσα απ' τα στάχυα.

Ξυπνούσαν τις νύχτες

τ' ασημοπούλια

ψάχναν τα όνειρα

στις σκίνες

κάτω στο βυθό,

πάνω στα νούφαρα

με τ' αναμμένα άστρα.

Ετερόφωτες

πεταλούδες γαλάζιες

ράμφιζαν

που έσυραν του ονείρου

την αύρα στα ρηχά.

Κάστρα χτίζαν

κάποια βατράχια

στη λασπωμένη αμμουδιά,

σπίτια ναυάγια

για την κακοκαιριά.

Πουλιά 

με ρόδινα φτερά

γλάροι γίναν στ' όνειρο

που φέρναν

μια Θάλασσα

γαλάζια και πλατιά,

στου ποταμού την άγρια λαλιά

καράβια ερείπια.

Ήταν ο καιρός τότε

που έλεγα δε θα κάμω

άλλο ταξίδι

ο αλαργινός ο κάμπος

μοίρα μου είναι

στης Κάρλας τα θαμπά νερά

την θάλασσα ν' αφήσω

στο καρνάγιο.

1-8-2017

Εύα Λόλιου.