<< ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ >>
ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΜΑΡΙΝΑΣ ΠΡΟΜΠΟΝΑ.
Παράκληση
*****************************
Συνάνθρωπε ,
Άφησε με, για λίγο, ν ανέβω στο χώρο Σου,
να φύγω απ τα σκοτάδια της ατέλειας.
Χρόνια τώρα τριγυρίζω απειθάρχητα
αναζητώντας ανάσα στο ψυχανέμισμα.
Πάρε με από τον άχαρο, άφωνο χρόνο.
Ζω καιρό τώρα στις αιχμές των σκιών.
Βουλιάζω στο άχρονο κενό άπελπις ...
Χρόνια Σε περιμένω στο βουβό σκοτάδι
δώσε μου το χέρι Σου , το δικό Σου χάδι ...
Πόσο Σε πεθύμησα,έλα, συνάνθρωπε μου
Δώσε μου το χέρι Σου ,έλα κράτησε με ...
Στα άστρα ν ανεβούμε, στ ουρανού τα πλάτη
Ζέστανε μου την ψυχή ... κάνε και Συ κάτι ...!
Διάστικτος χρόνος
8/6/2017
Μαρίνα Ι. Προμπονά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου