<< Ο ΠΟΤΑΜΟΣ>>
ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΙΗΜΑ
ΔΙΑ ΧΕΙΡΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΝΤΣΑ
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ
Σαν θα διαβείς τον ποταμό
Πίσω να μη γυρίσεις
Στην άκρη τα σανδάλια σου
Και τ' όνειρο ν' αφήσεις
Ξυπόλητη στην ερημιά
Με την ψυχή σου άδεια
Θα σε πονούν λιγότερο
Τ' αγκάθια απ' τα σκοτάδια
Όταν βρεθείς απέναντι
Μήνυμα θα σου στείλω
Θα 'χω παρέα το βουνό
Θα του μιλώ σαν φίλο
Στο λυκαυγές θα σε ζητώ
Στον ήλιο δίπλα να 'σαι
Κι' όχι σε άλλη αγκαλιά
Εμένα να θυμάσαι
Κάθε λυκόφως που 'ρχεται
Εγώ θα αναρωτιέμαι
Λείπεις.......και τόση δύναμη
Που βρίσκω και κρατιέμαι
Η μοναξιά παρέα μου
Φίλη καλή τα βράδια
Μα της αγάπης που πονώ
Δεν κλείνει τα σημάδια
Άμα βαρέθηκες κι' εσύ
Την μοναξιά, τον πόνο
Μέσα στο φεγγαρόφωτο
Ψάξε να βρεις τον δρόμο
Τον ποταμό για να διαβείς
Θα 'ναι πλημμυρισμένος
Όνειρα άψυχα σκαριά
Θα είναι φορτωμένος
Πιάσου απ' ένα όνειρο
Κείνο το ποιο ωραίο
Που 'χει σκαρί το σώμα μου
Στην κουπαστή το Αιγαίο
Στηρίξου πάνω στ' άρμενα
Να σε χτυπά τ' αγέρι
Βάλε πυξίδα την καρδιά
Πίσω για να σε φέρει.-
12-6-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου