BloomingWord

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ 

ΛΙΤΣΑΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΗΡΕ ΕΠΑΙΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ Π.Ε.Λ. 

<<ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ>>

 ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ

Ταξιδεύω στις ρίζες του χρόνου

η Ολυμπία στο άρμα της

γη του πάλλευκου χρώματος,

στο ιερό της Άλτεως 

λαμπρύνει το φως της

δώρημα στην ανάσα του κόσμου.

Στις αρχέγονες ρούγες

ήλιος μου έλαχε

φλόγα που έθρεψε 

τις πρώτες ανάσες μου,

σπονδή σοφίας και γνώσης

η ηχώ της σμίλης του ωραίου.

Αγγίζω τους κίονες

σφυρηλατούμαι στο φως τους

της ηλιόπετρας το θάμα φορώ 

το διαχέει ο χρόνος 

 και ψηλώνει της οικουμένης η πλεύση.

Στα λιόδεντρα οι θεοί

ακουμπούν τις χλαμύδες τους

αναπαμός στο ηλιόστερνο δέος. 

Το Ηραίον υπερούσιο. 

Στήλες φωτός η αρμονία του μέτρου.

Στα Δωρικά τα μάρμαρα ανεμίζει

της θεάς η χρυσοποίκιλτη κόμη

αναριγά ο Ερμής και ο μικρός Διόνυσος

στ’ ανάλαφρο χέρι του Πραξιτέλη.

Στο εργαστήρι του πνεύματος

ο Φειδίας ταχύνει το στέρνο του

φιλότεχνη θύελλα 

στους θεούς χτίζει φτερά. 

Των αιώνων αναθήματα 

και βαρύτιμα δώρα

στους ναούς της τέχνης μεθούν.

Ο ήλιος θωπεύει το εύπλαστο ξύλο

λαξεύει το θαύμα

χρυσελεφάντινος Ζευς μειλίχια καθήμενος 

στέφεται με δάφνινο σμάλτο

πολύτιμος λίθος στου κλέους το διάβα.

Στων αγώνων το στάδιο

οι Ολυμπιονίκες στον στίβο της άμιλλας

με το τέθριππο και τ’ ακόντιο, 

Ελλανοδίκες κι επίτροποι

μυρώνουν τη νίκη στην πέτρινη εξέδρα.

Στο ψηλότερο βάθρο η Ελλάδα

με δάφνης αγίασμα

κι ένα κλαδί αγριελιάς.

Στο βωμό του παραστέκει ο Δίας

θαυμάζει της αρμονίας τη ρώμη.

Εκεχειρία ορίζουν οι άρχοντες

πνεύμα και φως

στεφανώνουν των ναών τους αρμούς.

Στο μεγαλείο του κάλλους 

νοτίζει της Αρέθουσας το ηλιόχρωμο πέπλο

δακρύζει του Αλφειού η κοιλάδα.

Τον κότινο της νίκης κρατώ.

Σιωπώ. 

Θάλλω. 

Στο αρχέτυπο ίαμα 

κλίνω το γόνυ.

Από την υπό έκδοση Ποιητική Συλλογή:"Της μούσας επίκληση" Καλλιόπη Δημητροπούλου