BloomingWord

Η ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ 

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑΚΗ ΨΥΧΟΓΙΟΥ 

ΠΗΡΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ 

<<ΜΙΚΡΑΣΙΑ>> 

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ 

ΤΗΣ ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.

Μικρασία

Ένα κομμάτι ουρανό , μια πέτρα τραχιά της άγιας γης

και μια φευγαλέα θύμηση απ’ τα μπαρουτοκαπνισμένα

κρινάκια της ακρογιαλιάς, αυτά και μόνον αυτά, 

ο θησαυρός μου.

Αυτά, για σκέπη μου έχω στων καιρών τα γυρίσματα,

σαν τη σιωπηλή μου κραυγή προσπαθώ να καθυποτάξω.

Δρόμοι της Μικρασίας, δρόμοι καημών

και θύμησης πικρής.

Της μοναξιάς σοκάκια, σε δρόμους παράλληλους

μαγνητίζετε τη σκέψη, πάνω σε κίονες σιωπηλούς,

Ελλήνων πνεύμα ελεύθερο, λόγος Θεού αρχέτυπος, 

κι η σημαία ψηλά ν’ αναδεύει των ματιών τους αιώνες.

Σπίτι μου, Πατρίδα μου, κύμα και πέτρα μου της Μικρασίας,

κομμάτι και αίμα μου στης γης τα πέρατα ο λυγμός μου,

στεφάνι ελιάς χρυσοποίκιλτο, διαμάντι στο στέμμα σου,

μάνα γλυκόπικρη θύμηση.

Θλιμμένα λόγια ποιητή ακουμπούν τη σιωπή σου

και των πληγών σου αναπολούν το έρεβος.

Στου Ομήρου τις ακρογιαλιές, ανάγλυφος ο ήχος 

σημαδεύει τον ουρανό. « την γλώσσαν μου έδωσαν ελληνικήν»

Στης νοσταλγίας το παιχνίδι διακρίνει την αίγλη σου, 

το φως το ανέσπερο στα νυχτωμένα φεγγάρια σου, 

Σπίτι μου, Πατρίδα μου της Ιωνίας.