BloomingWord

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ 

ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΠΕΛΟΥΖΟ

<, ΥΜΝΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ>>

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ 2016

" ΥΜΝΟΣ ΕΡΩΤΙΚΟΣ

IX

Είμαι εγώ, η Μελισσάνθη, μεθυσμένη

Απ’ το γλυκό κρασί του έρωτα

Τυλιγμένη με του φεγγαριού τ’ ασήμια.

Βαφτίζομαι στο μεγάλο ποτάμι της ηδονής

Παραδομένη στα όνειρα της χαράς

Καθώς η καρδιά μου πάλλεται

Στο παίξιμο των ματιών σας και

Στο πρώτο χαμόγελο που αναβρύζει

Της ευαισθησίας το δάκρυ.

Δίπλα και πέρα από την Εδέμ

Λεηλατούν τους πόθους μου Σάτυροι

Ώσπου να ωριμάσουν οι στιγμές

Της μεγάλης μετάληψης

Και σαν της αστραπής το νεύμα

Να πλατύνουν οι δρόμοι

Και να τραγουδήσει η φύση άσμα νέον.

X

Ελάτε όλοι εσείς σιμά μου ν’ αναστήσουμε

Τη φύση, να ξαναδημιουργήσουμε τα ποτάμια

Με το γάργαρο νερό της αγάπης

Για να ξανανθίσει το ξανθό σιτάρι,

Ν’ αψηλώσουμε τις κουμαριές

Και τα μαστιχόδενδρα χορεύοντας

Και τραγουδώντας μελωδικά

Στις χρυσοδέστριες ώρες…

Ελάτε ν’ αρμενίσουμε πάναγνοι

Στην πλατιά θάλασσα της αγάπης,

Να πλημμυρίσουν τα μάτια μας

Από το μαίανδρο των στοχασμών

Κι η όσφρησή μας από βασιλικό πλατύφυλλο,

Μοσχάτο δενδρολίβανο,

Και δυόσμο γλυκομύριστο του κάμπου.