BloomingWord

 25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Σαν πέφτει ο Αυτοκράτορας στου Ρωμανού την Πύλη,

σκλαβώνετ’ ο Ελληνισμός με του ηλιού το δείλι,

μα πάλι έδωσ’ ο Θεός ο ήλιος ν’ ανατείλει,

και πίσω στην πατρίδα του τον Τούρκο για να στείλει.

Απ’ την Odessa ξεκινούν Ξάνθος, Σκουφάς και άλλοι,

και τ’ όνειρο της λευτεριάς φωλιάζει στο κεφάλι.

Τον σπόρο όπου έσπειρε ο Ρήγας στην καρδιά τους,

εφύτρωσε και θέριεψε σε όλα τα παιδιά τους.

Και μια ημέρα σαν κι αυτή και πρίν διακόσια χρόνια,

τότε π’ ανθίζουν τα κλαδιά και λειώνουνε τα χιόνια,

ημέρα Ευαγγελισμού, του Μάρτη είκοσι-πέντε,

το σήμα στέλνει λευτεριάς αγέρας του πουνέντε.

Τα φίδια από τη νάρκη τους την άνοιξη ξυπνούνε,

έτσι κι οι Έλληνες ξυπνούν και λευτεριά ζητούνε.

Δεν λογαριάζουν θάνατο και δεν λυγούν στη φρίκη,

μπροστά τους πάντα οδηγεί η δόξα και η νίκη.

Οι λόγγοι γύρω ανθίζουνε και φεύγει ο χειμώνας,

η κλεφτουριά ξεχύνεται κι αρχίζει ο αγώνας.

Και να, η νίκη περπατά στους τάφους των ηρώων,

ασάλευτη και τρομερή στην πίστη των πατρώων.

Οι κλέφτες κι οι αρματολοί με τα σπαθιά στα χέρια,

ορμούν σαν άγριοι λέοντες στ’ Αγαρηνού τ’ ασκέρια.

Μανιάκι, Σούλι, Ζάλογγο, Βαλτέτσι, Σφακτηρία,

λαμπρά τιμής ορόσημα μέσα στην ιστορία.

Αντιλαλούνε τα βουνά, θάλασσες και λαγκάδια,

γίνονται όλοι αετοί , της λευτεριάς ζαρκάδια.

Του Λεωνίδα το σπαθί αρπάζουν στο ’να χέρι,

κι εκεί στο Χάνι της Γραβιάς να στήνουν το καρτέρι.

Απ’ άκρη σ’ άκρη τούτη γη με αίμα εποτίστει,

για να βλαστήσει η λευτεριά με δόξα και με πίστη.

Ποια είν’ αυτή η δύναμη που Έλληνες δοξάζει,

και στις ψηλότερες κορφές της δόξας ανεβάζει;

Στον τόπ’ αυτόν, σ’ αυτήν τη γη, φυτρώνει το λουλούδι,

τον θάνατο κάνει ζωή και τη ζωή τραγούδι.

Εδώ το φως και η τιμή και όλα τα σπουδαία,

και με την πίστη στον Χριστό, Ελλάς ίσον ΙΔΕΑ.

Μαρμαρωμένε Βασιλιά, ξύπνα και αναστήσου,

σαν καβαλάρης τρομερός και με την πίστη οπλίσου,

να διώξεις πέρα την Τουρκιά, στον Βόσπορο να ρίξεις,

πως μάχονται οι Έλληνες στον κόσμο για να δείξεις.

Καπτεν. Αντώνης Μικέλης

Όλες οι αντιδράσει