BloomingWord

 Ψυχή μου, πού ανήκει;

Ποίημα απάντηση στο τραγούδι «Sleepless nights» της Bow Anderson

Πολλές φορές κατέληξα σε μια βραδιά με φρίκη.

Σαν πέφτω για να κοιμηθώ, ακούω τις φωνές

να μου ουρλιάζουν: «Δεν μπορείς!». Ψυχή μου, πού ανήκει;

Εγκλωβισμένος περπατώ, ακούγοντας, στριγκλιές.

Να κλάψω μάταια προσπαθώ, μα η πίκρα δεν πεθαίνει.

Τα δάκρυα πια στερέψανε σε μι’ ανοιχτή πληγή.

Τί τρώει ‘με σπαρακτικά και πάντα με χωλαίνει;

Όλοι ποθούμε κάποτε να μπούμε μες στη γη.

Ουδείς καταλαβαίνει πια, ψυχής μου την αντάρα.

Ανέφικτο να προχωρώ σαν πίσω με τραβά.

Σαν πιάσω πάτο, ξέρω πια, πως τά ‘κανα μαντάρα.

Από το μέσα μου πως θα...σωθώ; Τον αχταρμά;

Ο πιο μεγάλος σύμμαχος, συνάμα και εχθρός μου,

ειν’ καταλήγω μοναχά: ο ίδιος, ο εαυτός μου.

Γεράσιμος Μοσχόπουλος

Όλες οι αντιδράσεις:

15Εσείς, Μαρίνα Προμπονά, Αποστολος Α. Φεκατης και 12 ακόμη