Σε σμιλευμένες λέξεις
Ψιλή βροχή κυλάει από της σκέψης το αθάνατο.
Οι αισθήσεις της ψυχής σε σμιλευμένες λέξεις.
Σε μισές θάλασσες δεν ταξιδεύουν τα καράβια.
Η φυλακή της ελπίδας, στην άγνοια της ιστορικής αλήθειας.
Όλο μας φιλάνε, για να μας προδώσουνε…
Οι προσδοκίες μας στις ωοθήκες της ειρήνης.
Η γέννα της ψυχής θα λυτρώσει τον άνθρωπο.
Κρατώ μια κούπα με ανάσες, να ξυπνήσουν τα νοήματα ανθρωπιάς.
Όσο η ανάγκη να αναπνεύσεις, τόση η ανάγκη να αγαπηθείς.
Κυλάει η ζωή σε άχρονες στάσεις στην οδό αδράνειας.
Φυλακισμένες οι ρίζες, τα φύλλα πέφτουν κατά γης.
Η ελευθερία μαζεύει τα σπασμένα κλωνιά
να μπολιάσει με ανθρωπιά την κάθε παρουσία.
Μόνοι βαδίζουμε σε τόσα γιατί και σε τόσα πρέπει…
Ελάτε να ενώσουμε τις θάλασσες και να ποτίσουμε τις ρίζες.
Κυριακή Δράκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου