ΕΙΡΗΝΗ
Στους απέραντους δρόμους του πλανήτη
με την ξαγρύπνια οδηγό,
η σκέψη μου μισεύει.
Στον φάρο των δικών μου θέλω,
να ξαποστάσω ακούμπησα,
θανατικούς θορύβους διώχνοντας
με μυρωδιά πολέμου.
Όχι! Δεν τα θέλω όλα,
άλλωστε που να τα βάλω;
Μία μικρή γωνιά αυτού του κόσμου
θα με έφτανε να άπλωνα,
ένα παιδιάστικο χαμόγελο
και μες' σε όστρακα να έκρυβα
το πλούτος της ζωής,
αυτό που ακούει στο όνομα ΕΙΡΉΝΗ
και σαν Μεσσίας, να τα μοίραζα παντού!
Λένα Φατούρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου