<<ΣΤΟΕΣ>>
ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗ
ΒΟΥΛΑ ΜΕΜΟΥ
Στοες ….
πληγιασαν όλα τα αναθρεματα της γης
κατι εξοστρακισμενες σταλες της βροχης,
με στημονες να κλαψουριζουν
σαν απομνημονευματα τσακισμενων βλεφαρων.
Ένα πλατανοφυλλο μοιρολογει μοναχο του
Την ανυδρη περιρρέουσα σκοτοδυνη
Σε σπιτωμενες ανυπολιπτες μοναξιες.
Στιγμα της υπογειας διαβασης
Και μοναχικος Διαβατης μια πενθουσα κουρελιασμενη κουβερτα
Να σαπιζει στο μπετον της φτηνειας.
Θα περασει και τουτος ο χειμωνας λεγαμε
Και η χρονια θα περασει .
Η ομιχλη της ξεπαραδιασμενης ντροπης θα διαλυθει.
Μεροκαματιαρης Ηνιοχος
Θα οργωσει καταπελτες σπαρτων
που λιωνουν τα χιονια της απελπισιας
και ριζωνουν....
στις μητρες....υακινθοι
σαν χιονοπομπες
Και εγω θα βγω τραγουδιστης
Στην ορχηστρα Τριτωνα
Θα στησω την καλοτυχη πολη.
Β.Μεμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου