ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΚΑΙΤΗ ΚΟΥΜΑΝΙΔΟΥ
<<Ο ΠΟΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟΣ>>
Ο ΠΟΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΙΔΙΟΣ
Όνειρα πεφταστέρια
σε καλόμορφο ουρανό
από αχάτι
μεθούν στ’ όνομα τις αγάπης
υμνούν
πλανεύουν
πληγώνουν
άλλοτε θρηνούν
το αδύνατο ποθώντας
άλλοτε ελπίζουν
άλλοτε αντιστέκονται
στο χρόνο.
Εισβάλουν στην ψυχή μας
σαν άνεμος
σα βροχή
σα φωτιά.
Οριοθετούν την ύπαρξή μας
Στην εχεμύθεια
της νύχτας, λάμποντας.
..Κι ο πόνος πάντα ίδιος
με την ελπίδα ν’ ανθοφορεί
σα λύτρωση.
Καίτη ΚΟΥΜΑΝΙΔΟΥ 2/1/2017
Εξαιρετικο!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή