ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ
ΒΟΥΛΑΣ ΜΕΜΟΥ
ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ
κλειδωσα στη στερνα της πισω αυλης,
δυο σποριες αστερια..
αλαφιασμενα σπουργιτια
στοιχειωσαν την νύχτα των ορκων.
Στολισα τα ακροδαχτυλα μου με μαδιμενες θυμισες….
Ο παφλασμος του αποσπεριτη,
πετρωσε την νεκρικη σιγη των αισθησεων.
Και εκει απεναντι στο πεζουλι ..
Μοιρολογουσε η μοναξια
Σε ηχους πλαγιους..
Β.Μεμου
δυο σποριες αστερια..
αλαφιασμενα σπουργιτια
στοιχειωσαν την νύχτα των ορκων.
Στολισα τα ακροδαχτυλα μου με μαδιμενες θυμισες….
Ο παφλασμος του αποσπεριτη,
πετρωσε την νεκρικη σιγη των αισθησεων.
Και εκει απεναντι στο πεζουλι ..
Μοιρολογουσε η μοναξια
Σε ηχους πλαγιους..
Β.Μεμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου