ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ωστόσο εμένα τη χαρά
μου έδωσε εκείνη
που δίπλα μου καθόταν.
Με κοίταζε ευγενικά
με πόση αθωότητα...
Και όλο χαμογελούσε!
Ένα μικρό γλυκό παιδί
μακριά από την φαυλότητα
και την υποκρισία
Άγγελική γλυκιά ψυχή
μια αγγέλου παρουσία,
που όλο μου χαμογελούσε!
Με κοίταζε, με κοίταζε,
κι ενώ δεν μου μιλούσε,
μου έλεγε τόσα πολλά
με της ψυχής το νεύμα.
Το χέρι άπλωνε ξαφνικά
ν' αγγίξει το δικό μου,
Ω Θέε μου επουράνιε!!
Η ομορφιά του κόσμου
βρίσκεται δίπλα μου εδωνά
και μου χαμογελάει...
το χέρι μου κρατάει.
Και μου 'μαθε:
Ο άνθρωπος,
ακόμα κι αν δεν μιλάει,
μπορεί με το θάμβος της ψυχής
Ελπίδα να χαρίσει,
τον άνθρωπο
ως συνάνθρωπο κι εκείνον
να τον χρήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου